Onder één dak / Broer en zus Evera in het ASz
Leon
Ik wist niet eens van het bestaan van de creatieve ruimtes in ons ziekenhuis. Tot ik mijn zus er opzocht.
De een geeft kaders, de ander kleur. Broer en zus Leon en Grace Evera werken ieder op hun eigen manier aan de zorg.
Verbondenheid
Hun werkvelden hadden bijna niet verder uit elkaar kunnen liggen, letterlijk en figuurlijk. En toch voert verbondenheid de boventoon.
Leon werkt als juridisch adviseur op de tiende verdieping van de kantorenflat. Vanaf daar buigt hij zich voor het Stafbureau RvB en de Asz Academie over wet- en regelgeving en adviseert hij medewerkers en RvB over wetenschap, inkoop, privacy en contracten.
Zijn zus Grace is vaktherapeut bij het psychomedisch centrum, beneden in het ziekenhuis. In haar behandeling staan doen en ervaren centraal. Met creatieve, lichaamsgerichte en actieve werkvormen helpt ze patiënten met psychische problemen met het uiten van hun emoties. Waar Leon structuur en regels biedt, geeft Grace ruimte en expressie.
Verschillend, maar aanvullend
Hun missie is dezelfde: bijdragen aan goede zorg.
Leon: “Ik zie niet zoals Grace direct resultaat bij patiënten.”
Grace: “Maar jouw werk vergroot de kwaliteit van mijn functie.”
Net zoals op hun werk, gold thuis ook: grote verschillen, maar onder één dak.
Grace: “Wij zijn allebei geadopteerd. Ik ben geboren in Sri Lanka, Leon in Indonesië.”
Leon: “Grace is altijd extraverter geweest en was veel bezig met muziek.”
Grace: “En ik vond de structuur die Leon gaf altijd heel fijn. Voor mijn middelste broer en mij was hij vaak de rustige factor.”
De zorg in de genen
De zorg loopt als een rode draad door hun familie. Hun moeder was verpleegkundige, Leons vrouw is arts. Als kinderen kwamen Leon en Grace al over de vloer in het toenmalige Refaja en Leons kinderen werden in het ASz geboren.
Grace werkt hier al sinds 2006, Leon begon in 2023. “Ik heb hem niet overgehaald om hier te werken,” zegt Grace. “Maar hij hoorde natuurlijk wel mijn positieve verhalen. De tiende verdieping was nooit dichtbij, maar doordat Leon er werkt voelt de afstand een stuk kleiner.” Leon: “Ik wist niet eens van het bestaan van de creatieve ruimtes in ons ziekenhuis. Tot ik mijn zus er opzocht.”
Gezien worden
Wat hen op werkgebied vooral bindt, is de sfeer in het ASz. “Ik werk hier niet voor niets al zo lang,” zegt Grace. “Het ASz is een fijne werkgever”, vult Leon aan. Belangrijk vinden ze vooral dat mensen zich gezien voelen. Grace: “Of het nu om medewerkers of patiënten gaat: de tijd nemen voor iemand is belangrijk.”
Zorg met hoofd én hart
Leven op gevoel, dat leerden ze thuis. Zorgzaamheid en naastenliefde zijn voor hen vanzelfsprekend. Tegelijk geloven ze in vernieuwing: Leon op het gebied van onderzoek, leren en opleiden. Grace in sociale innovatie. En als ze iets aan het ASz zouden mogen veranderen, is dat voor allebei: minder versnippering. “Afdelingen moeten meer zichtbaar voor elkaar zijn. Als je daar een beetje je best voor doet, zoals wij doen voor elkaars werkplekken, gaan er letterlijk en figuurlijk deuren open. Waardoor je meer van elkaars kwaliteiten en expertise gebruik kunt maken.”
En zo vullen kaders en kleur elkaar aan. Verschillen die onder één dak niet botsen, maar juist samen sterker maken.